Ŝanco - Epokspirito

Mi konfesas, mi miris. En la angula spicvendejo, kien mi iradas aĉetakiri, ĝis tio ankoraŭ ne vidis la koncernulon. Sur li havis negran ĉapon, negran mantelon, ledan zonon, nur la aktujo estis bruna en siaj manoj. Li estis obskurulo, tio do estas sankta.

- Mi ŝatas ke vi venus kun mi – montris ian legitimilon, kiun mi ne povis legi, ĉar same li formetis rapide. – Kaj bonvolu vi ne faru sensacion.
- Ĉu pri tio temas? – mi demandis malfide. Mi estis nervoza, kial se la pasteĉon de hepato mi ne enmetos tempe en la fridkeston, ĝi malboniĝos.

La pleja-pleja plej lasta ŝanco programo! – li rigardis en miajn okulojn severe. - Vi ensidu en mian aŭtomobilon, kaj mi starigas al vi kelkaj demandojn.

Mi tre ĝemetis. Post duona horo komenas en la televido la ’Columbo’[1], kaj same la lastfojan parton mi ne vidis.

- Vi en la ibfanejo rakontis unu Maŭriĉjo-spritaĵon![2] – li rigardis en siajn notojn la obskura vestaĵa nekonatulo. – Kaj kiam en klakaĵo forsoni la Hitler nomo, vi komplicece okulumis. Pri tio ekzistas atestoj. Ĉu vi konfesas?
- Ĉu atestantoj? – mi suprentiris mian brovom, kaj intere nur tiu okupis mian kapon, ke ne nur la pasteĉo[3] malboniĝos, sed same la pariza-kortbirdotranĉaĵo.[4] – Ĉu kia atestanto estus unu kvarjara infano. Mi rimarkigas, same mi ne memoris pri la okazo. Sed se tamen okazis ĉiu, ĉu ne estas egale?

La negra vestaĵa nekonatulo riproĉe rigardis, poste li foliumis en sia notlibreto.

- Sed tio ĉi estas neniu. Kiam antaŭe 25 jaroj oni dissendis ’La 17 momentoj de printempo’[5] titolan sovetan filmon, vi - vian simpation esprimende - en la ludplacan sablumejon unu svastikon vi desegnas. Same pri tio oni havas ateston.

Mi komencis enui. Mi malfermis la pordon de aŭtomobilo, kaj mi descendis.

- Ĉu vi ne pensas, ke tio ĉi jam estas malserioza? - mi rigardis adiaŭe inter liajn okulojn.

La lia voĉo kvazaŭ petege rampis antaŭe el la malhelo de la kurteninta aŭto.

- Same ni estas homoj. Same sinjoro ZUROFF[6], kaj same mi. Vi rigardu Sándor KÉPÍRÓ-on[7] en morton ni pelis. Same la CSATÁRY-okazo[8] baldaŭ finiĝas. Alia jam ne ekzistas. Vi estas la nia post lasta ŝanco. Mi fermis la pordon, kaj startis. Mi fidis tion, ke la ’COLUMBO’ eĉ ne komencis.

Pozsonyi, Ádám

El „Demokrata” semajnoĵurnalo – 31/2012.

cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

Notoj de tradukisto:

[1] Columbo – sukcesa amerika televida krimserio inter 1971 kaj 1979
[2] Maŭriĉjo-spritaĵo – karaktera centra eŭropa spritaĵtipo estis Maŭriĉjo, la trolibera en parolo judknabo
[3] pasteĉo – (hun: kenőmájas) hungarikumaĵo el pasteĉiga hepato de porko kaj aliaj bestoj. Sur panon ŝmire oni manĝas
[4] pariza-kortbirdotranĉaĵo (hun: baromfi párizsi) la plej malmultekosta salamo, tranĉaĵo el viando de kotbirdo. Simple nur ’parizer’-o. Originale oni faris el bovoj aŭ bovidoj, el kaĉigita viando, kaj el akvo, el etatokorektanto.
[5] Soveta televida spionoserio kun soveta ’James Bond’-forma ’KGB’-agento. Ĉi havas 12 parton, originale je 1973 oni dissendis. Ĉia ĉefheroo estis ’Max Otto von Stirlitz’ SS-kolonelo, kiu estis per originale novo: ’Maksim Maksimoviĉ Isajev’. La originalan filmscenaron skribis Julian Semjonov, kiu estis same mem KGB-agento.
[6] Zuroff, Efraim – (1948) politika neniu - ĉefokupiĝa, malamadanta, vivkondiŝa „nazi-ĉasisto” – la hontulo de la jerusalema Simon Wiesenthal Centro. Li mensogas, glitigas, mensogadas, hipokritadas, ĉarlataniĝas, nur sian gravecon li pruvu – Jen la vera vizaĝo de la aŭtentika pseŭdhumanisto, laŭ siaj vortoj: „Eble la unusola konsolo interrilate terura frustriĝanta morto de KÉPÍRÓ – kiu antaŭe okazis, ke la apelacio estus aliigis la skandalan absolvan verdikton -, ke laŭ lia advokato la kuntaraŭ li dŭriginta proceso estis per malbona efiko por lia sano. Tio ĉi estas malgranda venko de vereco kaj justico.”
[7] Képíró, Sándor (1914-2011) hungara konesta milita heroo, senjuste akuzinta militisto, martiro de persekoteco de la murdintaj judaj „nazi-ĉasistoj”. La tribunalo laŭ konsekvencaj pruvadoj absolvis lin. Li ripozu en paco!
[8] Csatáry, László (1915-) - la plej nova kribrinta hungara viktimo de murdintaj judaj „nazi-ĉasistoj”. Nun estas kontaraŭ li malamo-procezo, pro falsaj, falsigaj pretekstoj.