El la kuriejo

– Ĉu vi aŭdis pri ĉi tio, ke mondrevolucio?
– Ĉu pri tio? – mia poeta konatulo la sian kapon gratis.
– Mondorevolucio – mi klarigis. – Ĉu vi ne estas en la bildo? [1] Elrompiĝis la mondrevolucio!
– Tio estas ia petőfia [2] pasvorto, ĉu ne? – li ekveturis en la kameron, ĉar ni ĝuste matenmanĝis.
Ni sidis en la kuriejo kaj ni elrigardis sur straton.
– Estas mondrevolucio de Londono ĝis Tapioseĉő [3] – mi klarigis ree.
– Ne, mi ne estas en bildo – nazparolis mia amiko, kaj li distranĉis la cepon. – Mi havas seksan vivon.
– Ĉu la mondorevolucio, ĝi estas fajfo? - mi indignis.
– Ankoraŭ mi ne konas nek nun - li demetis la hakplaton. – Ĉu kio la diablo ĉi tio estas?
– Defiladas la junuloj, kaj ili balancas surskribojn. „Sufiĉa estis el subpremo”. Kaj ke multa estas la malriĉuloj. Ĉi tio estas en la novaĵoj de tagoj!
– Ĉu kaj ĉi tio estas kia produktaĵo de humoristo-trupo? - li suprentiris la sian brovon Blazio, kaj li reiris al la cepon. – Ĉu vi ĉi tien donus la salon?

Pri Blazio devas koni, ke li poemojn skribas en la romantika stilo, kun religia ligiĝeco, kaj kun 18-a jarcenta lingvaĵo. Same ĉi tio pruvas, ke en la revueco de merkataj pretendo li havas ankoraŭ kion postvari. Mi antaŭen sidis la komputilon, kaj mi montris kelkaj alprenojn.
– Ĉu kia organizaĵo staras malantaŭe? Ĉu la LoMoPo? [4] (De tio mi vidis, ke mia amiko estas antaŭjuĝa.) – Tio estas la plej bona parto – li ridhenis –, kiam iu bovulo enkriedis, ke „amo”. „Egaleco, fratesco, libereco!” [5] Ho, mia patrino! Oni devus porti al ili malgrandan greseton, ke ili paŝtiĝu. Se mi bone antaŭsentas, ĉi tion al ia kontraŭ-tuteca boveco oni titolas, sed laŭ mi ĝi estas liberala cirko. Tioma estas la ekkolero, ke devas ia ŝajna-kontraŭo , ke oni manku la venton el velo de vera rezisto.

– Do, ĉu kio estas la via opinio? – mi enlutis la lastan manĝeton.
– Ĉu mondrevolucio? Hm. Ĝis la mia kuriejo ĉi tio ne alvenis. Sed poste mi skribos unu poemon kaj mi deklamos en la ŝtuparo de McDonald’s. [6] Sed, se vi ne koleras min, nun jam mi havas aferon.
Pro tio mi stariĝis, kaj mi lasis lin kun sia lardo, kun sia senscieco kaj kun sia malglora antaŭjuĝoj.

Adamo POZSONYI

El „Demokrata” semajnoĵurnalo – 2011/43.

Notoj de tradukisto:

[1] Ĉu vi ne estas en la bildo? – Ĉu vi ne havas imagecon? Kiel en kino. Ĉu vi ne vidis la ekranon? Ĉu la „bildon”? Ĉu vi postrestis?
[2] Sándor (Aleksandro) PETŐFI, (1822-1849) unu el la plej grandaj hungaraj poetoj.
[3] Tapioseĉő - hun: Tápiószecső – meza hungaruja setlejo kun 6 mil loĝanto en departmento Peŝt, en la Nagykáta irmaniero; kompr: „fino de le mondo”
[4] LoMoPo – LMP – hungaria liberala parlamenta minoritatata, laŭverda kolora, judula direktinta partio [2010], posteulo la falinta de hungarija liberala partio de la Liberala Demokrata Alianco (SZDSZ)
[5] vd: la francia revolucia nominta renversiĝo
[6] McDonald’s – tuteca restoracia, investeca ĉeno, kun por homa konsumo nemanĝeblaj nutraĵoj. 

Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)