Ĉi tio estas nia hejmo (kun video)

 Unu el la plej belaj videoj pri Hungarujo.
[La tilolo de la libro sur la tablo estas: Hungarujo]

Ennaĝantaj surskriboj:
Netuŝita arbarego
Jarmilionaj enigmoj
Noblaj aromoj
Pulsantaj festivaloj
Konservitaj tradicioj
Surskribo sur la muro: Heredo kaj Misio
Fieroj de nia pasinteco
Legendaj heroaĵoj
Maro de travivaĵo
Niaj vivigantaj trezoraĵoj
Niaj naturaj heredaĵoj
Fabelantaj urboj
Senfinaj aventuroj
La nubo:
222 agnoskitaj kuracakvo
72 kvalifikitaj kuracbanejoj
3000 festivaloj kaj aranĝaĵoj
1500 muzeoj
8 mondheredaĵaj lokoj
22 vinlandoj
300 regiona-domoj
3500 kasteloj kaj kurioj
1128 kilometroj vojstrekoj de ’Kéktúra’ (Blua ekskursa)
144 lernopaŝejoj

Ne sufiĉas ĉeno da generacioj pri tio,
ke ĉi tion la belegan landon
vere ni konatigu…

Aventuru ankaŭ vi enlande,
kaj faru ŝatecon ankaŭ al alioj sur la
paĝo www.itthonalegjobb.hu!

Per ĉio tarvivaĵo vi estos pli multa

Hungarujo
la plej proksime al via koro


Ĉi tio estas nia hejmo

Estis ĉi tie ĉiam, kiu kuraĝe diris,
ĉiam estis grandon sanĝantoj,
ankaŭ el la nenio fortikaĵon masonantoj,
la ne senkuraĝiĝantoj.
Kiom da penso kaj kiom da koro,
kiu ankaŭ post jarcentoj vokas agi,
ankaŭ nun novan forton ĝi donas kaj animas,
ke estu por granda ree!
Kiel bone se ni konus la avertatan vorton de la pesinteco,
sur la ĉielon ĉizitajn signon, kiun nur nian koro vidas!

**
Alveturus io ajn, ĉiam sciu, ke;
Benita estas ĉi tie la tero, la ondruliĝantaj riveroj,
la arbaroj kaj kampoj.
Ĉi tio estas la nia hejmo ĉi tie ni devas vivi,
nia paseo kaj futuro, ĉiu al ĝi alligi,
ĝia sonĝo en ni korpigas.
Tiel estos eterne.

***
Kiom da pensego kaj kiom da koroj,
kiuj ankaŭ post jarcentoj vokas agi,
ankaŭ nun novan printempon atendas kaj esperas bonan,
ke ne ĉesigu, ke vivu.
Ne la malamo, la malkuraĝo,
nur la amo estas tio, kiu veturigas pluen,
ke ankaŭ en pli belaj tagoj ĉiam vidu
doloron de alioj.
Kiel bone se ni konus la avertatan vorton de la pesinteco,
sur la ĉielon ĉizitajn signon, kiun nur nian koro vidas!

****
Venus io ajn, sed ĉiam sciu, ke;
Benita estas ĉi tie la tero, la ondruliĝantaj riveroj,
la arbaroj kaj kampoj.
Ĉi tio estas la nia hejmo ĉi tie ni devas vivi,
nia paseo kaj futuro, ĉiu al ĝi alligi,
ĝia sonĝo en ni korpigas.
Kaj se via infano demandus, kial vi estas fiara pri tio,
ke kial estas pli bela ĉi tio rigiono ĉe io ajn?
Instruu al li kanton de niaj mortintaj poetoj,
ke kial vivas en ni la fideleco ankaŭ trans la tombo!

*****
(Ŝi zumkantas…)
Alveturus io ajn, ĉiam sciu, ke;
Benita estas ĉi tie la tero, la ondruliĝantaj riveroj,
la arbaroj kaj kampoj.
Ĉi tio estas la nia hejmo ĉi tie ni devas vivi,
nia paseo kaj futuro, ĉiu al ĝi alligi,
ĝia sonĝo en ni korpigas.
Venus mil novaj amikoj,
neniam serĉu novan Patrujon.

*
Prezentis kaj kantis: 'CSÉZY'
Teksto: Tibor MIKLÓS
Muziko: János MENYHÁRT kaj Viktor RAKONCZAI
Enscenigis: Gergely TÓTH

Cxar nun ni vidas per spegulo malhele sed tiam okulon cxe okulo nun mi konas lauxparte sed tiam mi konos tiel same kiel ankaux mi estas konita

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsidere Progresantoj

(HEKKP)

 

„Je suis hongrois” – Mi estas hungaro [*]

„Vivanta, nerezisebla sentumaĵo trudas min por tio, ke por helpo mi rapidu al la multa malfeliĉulo[1]. Same mi apartenas al tio ĉi malnova, forta raso, same mi estas filo de tio ĉi nebremsebla nacio, al kiu mi kredas, eĉ pli bonaj tagoj atendas. Tio ĉi nacio ĉiam estis heroa kaj fiera. En sia brusto ĉiam fortaj sentumaĵoj loĝis. Sia fiera frunto ne por mallibereco estas kree. Ĉe alioj pli feliĉa sia intelekteco neniam blindigis sin de erariga lumo, siaj piedoj neniam eraris al malbonaj vojoj, siaj oreloj neniam aŭdis al falsaj profetoj. Oni ne diris al li: Kristo estas tie ĉi… estas tie… Ankoraŭ dormas tio ĉi nacio, sed se unu forta sono vekos lin, ho kiel alproprigos sia forta animo la veron, kiel defendos liaj fortaj brakoj protekti la verecon. Certe glorlena futuro atendas je mia nacio, ĉar li estas kuraĝa kaj forta –, lian volon ankoraŭ neniu ruinigis, liajn esperojn neniu trompis! Ho, mia sovaĝa, malproksima patrujo! Miaj nekonataj amikoj! Mia granda familio! Via vekrio revokis al vi, kaj honte mi klinas malsupren mian kapon, pro tio ke ĝis tio mi kapablis forgesi lin.”[2]

Grafo Wesselényi
La "Inunda Ŝipano"

 (Detalo el letero de Francisko (hungare: Ferenc) LISZT al Lambert MOSSARD, 1838)

cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis kaj komentis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

Notoj de tradukisto:

Ornamsabro de Ferenc Liszt

[*]  Okaze de lia 4-a januaro 1840-a koncerto en la PEŜTa MAGYAR SZÍNHÁZ [Hungara Teatro] grafo Leo FESTETICS (post kelkaj jaroj direktoro de la NEMZETI SZÍNHÁZ [Nacia Teatro]) per juvelŝtonoj kovrinta ornamsabro honorigis la Majstron pro signo de dankemo de nacio. La en tradicia hungara nobila kamizolo aperanta LISZT france dankis donacaĵon, sed kun liaj vortoj nove lian hungarecon atestis. („Je suis hongrois.”) „Mi estas hungaro.”

La Majstro je 1839

[1] Inter 13-a marto kaj 18 –a marto 1838 la superakvego gravajn materiajn kaj homajn damaĝojn sekvigis, ĉefe sur la PEŜTA flanko de hodiaŭa Budapeŝto.
La pli malaltaj placoj de Jozefourbo, la Franciskourbo kaj la Terezaurbo kvazaŭ du metraj akvoj surkovris; la plej grandan akvoprofundon, 2,6 metron en la Franciskourbo oni mezuris.
La inundo tute 2281 domojn neniigis sur la PEŜTa flanko, 827-on grave difektis kaj 1146 restis integrece. Sur la BUDAa flanko la damaĝo estis tre pli malgrande, nome la domoj plejparte sur altlokon konstruiĝis, tiel la akvo ne atingis tiujn. En BUDA tute 204 domoj disfalis, 262 difektiĝis grave, kaj 2023 restis integrece. Ĉirkaŭ 50-60 mil homoj estis senhejme, siaj plimultoj estis PEŜT-aj loĝantoj, kvankam 22 mil uloj siajn ĉiujn perdis.
El la 153 mortaj martiroj 151 estis PEŜTa.
Kiam Francisko LISZT sciiĝis pir la PEŜTa inundo. li decidis, ke en Vieno li veturos, kaj koncerton donas favore al damaĝitoj de la superakvego. En Vieno tute ok koncertojn li donis, el enspezo de kiu 25 mil orforintojn li asignis donaceme por la damaĝitoj de inundo.

Liszt je 1847

[2] La ĝenerala opinio same hodiaŭe konsideris germanon Franciskon LISZTon.
Kiam je 1926 per kunteno de la germana imperia, la aŭstra federacia kaj la burgenlanda provincia registaro memortablon ili inaŭguris sur la muro de lia naskodomo, sur tiun ĉi tion tekston ili skribis:
„Ĉi tie naskiĝis je 22-a oktobro 1811 Francisko LISZT. Tion ĉi memortablon la germana popolo starigis al la germana majstro.”

Sorĉa blanka stono

Knabeto je laca posttagmezo
Staras inter enuintaj ludoj kun fermitaj okuloj
Lante ekiras sur sia dormĉevalo
Ĉi tio helpeblas

Kiel li ekrigardas, li trovas grandan stonon
Sorĉa blanka stoneto estas ĉe liaj gamboj,
Kaj la knabeto ne ludas jam kun alio
Mirakla stono atendas por li

Kiu elektis:
Tiu elektigis
Do vi faru, kaj li trovu pezon de via vivo.

Neniam li ektaris, ĉiam li migris
Ĉiam plion li deziris kaj li ricevis eĉ pluran
Krom sia sorĉa stono ĉiun li forlasis
Al la stono li estis fidela

Centoj oni reatenis, milojn li forlais
Sur liaj ŝultroj lasis spuron nevidebla stono
Li portis sian stonon, kion nur li videblis
Dum li venas hejmen

Kiu elektis:
Tiu elektigis
Do vi faru, kaj li trovu pezon de via vivo.

Maljuna koro jam ne pulas tiel sovaĝe
Sur sia vango rigeto ludas inocente
Griza stonamaso al liaj gamboj sidas
Kaj ekstere vesperiĝas

Febla lumo mole defalas sur lian kapon
Nun de la pezo de ĝia pezo liberiĝas
La dura stono poiome al nebulo paliĝas
Ĝi forflugas neatendite

Kiu elektis:
Tiu elektigis
Do vi faru, kaj li trovu pezon de via vivo.

(1972)

(muziko: L. BENKŐ, F. DEBRECZENI, T. MIHÁLY, Gy. MOLNÁR, J. KÓBOR,
poemo: Péter SÜLYI)

Kaj la originala versaĵo el la Biblio:
(Atentu! Tio ĉi erao estis epoko de estanta socialismo en Hungarujo, kaj la teksto el Biblio estas citinta!)

Kiu havas orelon, tiu aŭskultu, kion la Spirito diras al la eklezioj. Al la venkanto mi donos el la kaŝita manao, kaj mi donos al li blankan ŝtoneton, kaj sur la ŝtoneto novan nomon skribitan, kiun konas neniu krom la ricevanto.

Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat ecclesiis: Vincenti dabo manna absconditum, et dabo illi calculum candidum: et in calculo nomen novum scriptum, quod nemo scit, nisi qui accipit.

El que tiene oído, oiga lo que el Espíritu dice á las iglesias. Al que venciere, daré á comer del maná escondido, y le daré una piedrecita blanca, y en la piedrecita un nombre nuevo escrito, el cual ninguno conoce sino aquel que lo recibe.

Que celui qui a des oreilles écoute ce que l'Esprit dit aux assemblées. A celui qui vaincra, je lui donnerai de la manne cachée, et je lui donnerai un caillou blanc, et, sur le caillou, un nouveau nom écrit, que nul ne connaît, sinon celui qui le reçoit.

Akinek van füle, hallja meg, mit mond a Lélek az egyházaknak: A győztesnek rejtett mannát adok és egy fehér követ. A kövön új név van, amelyet senki más nem ért, csak aki megkapja. (Jel;2.17)

(REV;2:17)

Имеющий ухо (слышать) да слышит, что Дух говорит церквам: побеждающему дам вкушать сокровенную манну, и дам ему белый камень и на камне написанное новое имя, которого никто не знает, кроме того, кто получает.  (Откр;2:17)

cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

 

Kolektis, skribis kaj tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

„La fremdo estas bela, la fremdulo estas bona”

Malamo-amokokureco de la Hungara Oranĝo

„Lesbano, negro, Lakatos, Rot
fiseksulo, narkotulo, vlaĥo kaj toto”
„La fremdo estas bela! La fremdulo estas bona!
Nur la alio estas bela! Nur la alio estas bona!”

(Moŝta Sinjoro: La fremdo estas bela!)

La „Hungara Oranĝo” noma, de ĝia 1989-a estableco sur kajkaj metamorfozo trapasita, nuntempe al nomo de Endre Bojtár B. ligebla semajnoĵurnalo la saman rolon plenigas – vi komprenu, saman la frendan intereson servilanta, kontraŭnacian intrigadon kaj laŭ profesia nivelo kultivitan entuziasman senradikigecon faras –, kiel iliaj similharoj kunuloj (Popololibereco, Popolovorto, Hungara Gazeto, KAJ, 168 horoj ktp.), ĝi nur en tio diferencas de ili, ke ĝi kun siaj diserigaj opinioj kaj kun sia misgusta retoriko unuavice la junularon ĝi celas, pli ekzakte la inter 20 kaj 40 vivjarojn stratumon. Ne ekskluzive, sed laŭ celopubliko la pleje ĉi tio la aĝklaso rolas.

Ĉi tio nur el tio la eta fakto same tuj frapas la okulojn, ke le supre nomita presoprodokto en breto de unuopa budapeŝta, t.n. „alternativa” sondisko-vendejo same estus trovita.

„Mi tage-foje prenas en la miaj manoj la Hungara Oranĝo nomitan malutilada malgrandan intelektan marĉoorganon” – ridis verkanto de aktualaj kolonoj ankoraŭ en 2002 jaro, en al la Hungara Demokratulo pretiĝita sia artikolo, kio poste el por ia okazo fine tamen ne eldoniĝis –, nome en unuaj urbocentraj sondisko-vendejoj estas senkoste forporteblantaj zorgeme almetintaj malnovaj ekzemploj de la gazeto. Marĝene enorma-forme interesas min, ke ĉu kio okazus, se ia sondisko-vendejo kuraĝus tion la neaŭditan intertinentecon, ke inter la flugfoliojn se ni diru la malnovajn ekzemplojn de Hungara Demokratulo aŭ de la Hungara Forumo oni enkontrabandus.

„«La juneco en infekto de la ekstremdekstro». «Propagando en la sondisko-vendoj», «Roko kaj naziismo mane en mano» – akre sonus la ĉeftitoloj, kaj la ĉampionos de la libera opinio-manifesteco laŭ unu homo postulus monponigecon, enfermigecon, frakasigecon k.t.p. de la koncerulo. Kompreneble la ia estas neimageblo. Unuflanke, ĉar la cerbolavon faras – de kiam estas mondo la mondo – ekskluzive nur al «ili» estas permesita. Ĉi tio estas la ilia propra privilegio. Kaj duflanke tia ni ne enmemoriĝus al ni. Ni estas tiaj bovaj. Nu, sed egale estas.”

Nu, la situo de tia pasitaj kelkaj jaroj nenion ne ŝanĝiĝis, aŭ ke mi laŭ stile mi citu el unu pramalnova „alternativa” ĉiamverdo: „En Oriento la situo estas senŝanĝa.”

Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

 Komentaro de la verkisto:

En 2005 jaro eldoniĝis en prizorgo de la Hungara Domo Libroeldonejo „Ni pli grande malamas vin” titole malgranda volumo, kio la sian minadon de la hejma maldekstra-liberala kaj noestalinista gazetaro metis sub mikroskopon. En la publikaĵo rolis en elita loko „La fremdo estas bela, la fremdulo estas bona” titola laboro de Ádám Pozsonyi, kio analizis malamo-amokokurecon de la Hungara Oranĝo titola semajnoĵurnalo. Pri la libro – en tio pri skribado de Ádám Pozsonyi – la magazino „Matula” preparis unu relative ĝisfundan kaj bonan analizon. (La skribado estas same legebla ankoraŭ en la eldono de la dua ampleksiĝa de verkisto „Ĉu kie ni ĉagrenu liberalulojn” titola volumo.)

Muzika komentaro de la verkisto:

Ĝi estas la furorkanto de orkestro post aĝo de „Najbara ĉavo[1]”. Pli ekzakta same ne estas posta, ĉar ni skribis la numeron ankoraŭ kun la „Najbaro” en ’96, laŭ ono de ciklo de la „Notoj el la porkejo” (Tien cetere ti ne tre konvenis). Meritplena estas enpenci, ke la slogano de la numero: „La framdo estas bela, la fremdulo estas bona” tiel fariĝis laŭ ono de la ĉies pensado, ke mem la originalan elpensulon aŭ nek mencias neniu, aŭ nek havas palan nocion, ke tio el tio originiĝas. Ie ne estas nenio, ke ĉirkaŭ ’94-96 mi skribis pri tioj aĵoj, pri kioj en le pasentaj kelkaj jaroj oni komencis paroli nur. La „Moŝta Sinjoro” minimume kun 15 jaroj preventis sian aĝon, tio estas konsterniĝa. Se unu orkestro kun 3 jaroj preventas, jam rekone kapbalancas ĉiu. Tiel en la spaco de muzikemeco tio estas fora la plej mezkvaliteca ekzemplero, sed mi volis skribi unu tian pursangan punkan ekzempleron, kion la tre malkomplikaj „vangoj” same konceptas cerbe, kaj ĝi entrinkiĝas en iliajn konsciojn.

Mem la surbendige ne estas la plej bona, ekzemple la baso estas sufiĉe mallaŭta. Se mi bone memoras ĉi tio estus ia la plej lasta rolado de la orkestro.

Ádám POZSONYI

Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

 [1] El la cigana lingvo transprenita vorto en la hugara lingvo. Sia signifo estas: juna cigana - ne hungara (tio estas: gaĝo) - homo

Tradukis kaj kompilis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

Mi estas via silento

Nun mi rakontas ĉu kio via, kiu ne mi estas al vi.
Se vi atendas pri mem belan kanton,
Via laŭdanta kanto mi ne estos,
Ĉu kio alia mi estus: nur silento al vi.

Tio ĉi estas bona vorto: mi estas silento, via silento.
Se tiel pri mi vi havas inklinon, mi restus.
Vi sidus nur tolere, ke kanto ne laŭdas,
Nek signo, nek flamo nur silento, kio ĝis ĉelo atengas.

Kaj mi daŭrigas ĉu kio via mi estas, kiu ne al vi.
Se vi atendas flamo, tio mi ne estus,
Supren mi vi liniĝu, vi vidu mi estas cindro,
El mi nur vian estonton vi orakolus.

Nun mi rakontis ĉu kio via, kiu ne mi estas al vi,
Se vi atendas de vi belan kanton,
Via laŭdanta kanto mi ne estos,
Ĉu kio alia mi estus: nur silento al vi.

Sekreta nomo de tribestro estis: „Fumo en liajn Okulojn” (de 1961)

Muziko: Tamás CSEH (1943-2009)

Teksto: Géza BEREMÉNYI (1943- )

Instrumentado: István MÁRTHA

Kunlaboras:

Mihály SIPOS (violino)
Ferenc MUCK (saksofono)
István MÁRTHA (gitaro, sintezilo)
La knabo-solistoj de Budapeŝta Kantolernejo.

La muzikaj bazoj pretiĝis en urbo KAPOLCS ĝis 28-30-an Majo 1990.

Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

Kabareto laŭ l' Spektaklo de Benjamenĉjo Monteto

 

Mi ne ŝatis, ne vidis, kaj ne amis, sed ĝis tion tiam kvindek duan epizodon nun gaje mi rigardis la spektaklon de „Benny Hill” anglan humoristaĉon, aŭ aktoraĉon. Pardunu min!

Sed ĉi tie, en tio epizodo estis unu ĝenelo, Alison kaj Rebecca Marsh anglaj artistinoj al mi altertaksis, kaj plaĉis.

Ĉu, kio estus kun ĝenelo? Ĉu vivas? Ĉu laboras? Kiu scias?

Mi plaĉas ilin, belajn virinojn. Ĉu iu scias pri ili ion ajn?

Ili kantas: la „Money Makes The World Go Round” titole kanton.

 (Oni preparis en: 31-an marto 1986.)

[La detalon de spektaklo mi tranĉis. Sole tranĉis mi, ne mi preparis.]

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)