02 szeptember 2011

La Cezaro de Japanio kaj la Prezidento

Se mi malesperas aŭ se mi ne vidas esperon kaj mi tion pensas, la mondo, la Ordo, la Tradicio, la Aŭtoritato dronis, mi nur elprenas 2009-an en Japano pretiĝitan fotografaĵon de B. Obama, kaj tuj mi gajiĝas.

Jen la estro de ĉefrepubliko de mondo, kiu subkonscie aprobas subcendan de la „demokrata” blablao kaj la valoron de la monarĥio. [Kvankam, se mi priprensas, ŝtatjure la amerika prezidento estas je kvar jaroj „elektinta” reĝo.]

Generalo McArthur fieris en sia granda tromemfideco apud cezara siamajstro Hirohito, Nixono jam riverencis malgrande, sed Obama trovis sian lokon. Oni finas de orgoljeco.

Komprenedle la gazetaro tuj alprenis la temon kaj karikaturoj pretiĝis pri prezidento, kiun multoj nominis al troservemulo kaj tion diris ke li kun sia fleksiĝo humiligis Amerikon. Tamen ne! Nur li rekonis ĝia lokon en la mondo.
Ankoraŭ tiam ankŭ, se la japana etiketo precize reguligas la angulon de fleksiĝeco, laŭ en la socio okupita loko kaj laŭ rilato de la du personoj.

Jen iem desegno kaj la videofilmo pri la fleksiĝo.






Eventuale al vi ankaŭ estos pli bona ŝato…

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)

Nincsenek megjegyzések:

Megjegyzés küldése