„Ĉu formigrado? Jes, estu! Nenio patriota persistemo! Oni devas porvivojn inter ekzistada rilato al kuracisto merita. Poste se estas la aprecemo de granduloj de nia lando, poste iros spontane la patrujamemo…”
Mi el letero citis, kion mi interŝanĝis en la lastaj tagoj, okare de medicina rezidento-demando kaj de la stipendio-programo. Ne, ne estu miskompreno, mi ne provas saĝumi kontakto kun temaro.
Mi konfesas, mi neniel ne komprenas al tio – mi estas skribantul, kiu la malsanulejo-temaron nur tiam proksimiĝas, se jam vere oni devas, kiam ankaŭ intere seriozaj premsentoj –, kaj estas en mi kioma honesto, ke mi ne provas influi la legantojn – nek pore nek kontraŭe – en io, kio ne estas mia vivsituo. Sed ĉi tio la formigrado-aĵo same jam min tanĝas. (Kaj ne nur tial, ĉu ĉar se ĉiu foriros, nin, restulojn poste kiu resanigos?)
Ie ĉi tio jese estas demando de honesto. Mi en la komenco de 90-a jaroj havis unu elekton. Kiel juna „titano”, mi konas multajn homojn el la maldekstra-liberalula duonkampo, de 'Hungara Oranĝo' ĝis la 'Insulo-festivalo'. Influhavajn homojn. Oni same serĉis min, kiel talentan plum-turnadulon kaj kiel dekorgojon. Mi estis irus interen ilin. Se tiam mi faris, hodiaŭ mi ŝtatan premion ricevas, ministrejan subtenon – laŭ dekstrema aŭtoto dum dekstrema kabineto mi ne ekhavas nenion – eksterlandajn eldonecojn, germanan librofoira prezenton, eŭropan pagilon. Tiom ne el privata forto devus reklami la miajn librojn, sed mia agento fortraktus kun ’Domo de Ulpius’, kaj mi enirus por mia kvinmil’no. Eĉ mi skribus unu grandiozan holokaŭstlibron, en tio mi ’miakulpiĝus’ en la nomo de la hungaruloj. Tial ke mi pli bone skribis, kiel Esterházy a Nádaŝ, ie ĝi estus internacia sukceso.
Tradukis:
Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)
[Pardonu por la animita .gif-o! Ĉi tio estas dua eksperimento de la mia vivo.]
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése