28 december 2012

Por la mia Vermeto pri la ismoj, kaj la lingvo

„… Mia Vermeto, kiun sekretaj febroj ĉikanas, ke en vorto, koloro, formoj por eterno diru la transvaporiĝeman homon: prifajlu por ĉio -ismo. La -ismoj estas etaj pestaĉaj karteloj, la konspirecoj de la etaj malsanaj aĝiotistoj de la vortobazaroj, ke ĝeneralan atenton kaj monon oni poŝtranĉistu al la sia eta doma ŝarĝigo. La -ismo estas: la malsupren pendantaj haroj, la senŝtrumpeta sandalo, la negra ĉemizo, la eluzita, aĉa galanterio de la faliginte naskiĝintaj cerboproletaroj, ke ĝi elŝiru inter la homojn kaj por eta malpura aparta figuro malriĉiĝu la laŭ sia patrino enkisintan vivon. Kaj se iu iras direkte al vi, dire: Nek metu punkton tien, kien ĝis hodiaŭ oni metis kaj komon nek metu. Kaj skribu per minusklo, kiun ĝid nun per majusko oni skribis, kaj per majusklo kiun per minusklon oni skribis. – Repliku al li per bona laŭta rido: Kia eteta malgranda bruto estas via moŝto. …”

Szabó, Dezső (1930) Ars Poetica

[Dezidero Sabo (Tajloro) - 1879-1945 -
signifoplena, prisilentinta, konzervema hungara
aŭtoro, verkisto, publicisto, sociologo, ĵurnalisto, pensulo, filozofo]


cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:
Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsidere Progresantoj
 
(HEKKP)

Nincsenek megjegyzések:

Megjegyzés küldése