10 október 2011

Fajreretoj de Churchill

Sir Winston Leonard Spencer Churchill (1874-1965), princo de Marlborough, ĉefministro de Anglio ne estis nur giganta ŝtatviro, sed same inĝenia oratoro. Lia legaco pluenvivas en lia diraĵoj, en lia rimarkigoj, en lia aforismeskaj pensoj, en lia sagacaj replikoj. Neniu ne pansus, ke oni konas lian ĉian penson, sed tio estas la plej malbona, ke mi ne trovis ĝiajn esperantajn lingvajn tradukojn. Kun miaj modestaj kapabloj: jen estas iom, kioj plaĉis al mi:

El tio ni vivas, kion ni ricevis, sed el tio ni faras nian vivon, kion ni donas.

Ne ekzistas tia aĵo, ke bona imposto.

Iu tiel vidas la privatajn enterprenojn, kiel pro mortpafon atendantan rabobestojn, alioj kiel pro melko atendantan bovinon, sed estas malmultaj, kiuj tiel vidas, kiel tirĉevalon, kio tiras la veturilon.

Al kapitalismo tio estas la sia specifeca eraro, ke ĝi malegale partoprenigas el la havaĵoj; al socialismo tio estas la sia specifera viro, ke egale partoprenigas el la mizeroj.

Ni tion asertas, ke al nacio impostigi mem sole el prospereco estas tia, kiel homo, kiu kun sitelo volas sin levi alkroĉiĝe en ĝian anson.

Paciĝulo estas tiu kiu nutras krokodilon – espere, ke lin mangos laste.

La problemoj de venko estas plie akceptablaj, kiel problemoj de malvenko, sed unua ne estas pli facile de alio.

Fanatulo estas iu kiu ne rekonsideras sin kaj ne alterniĝas temaron.

Nancy Astor: „Sir, se vi estus mia edzo, mi donus al vi venenon.”
Churcill: „Se mi estus via edzo, mi alprenus tion.”

La mensogo jam iras dounan voje ĉirkaŭ la mondo antaŭ ol la vero havus ŝancon, ke ĝi surmetu la sian pantaloneton.

Oni iam trovos en la veron, sed la plejpartoj de ni povas kolekti mem kaj pluen rapidu. kiel nenio ne estis okazus.

Se vi iras tra la infero de infero, ĉiam vi iru.

Ĉu vi havas kontraŭulojn? Bona. Ĉi tio signifas tion, ke vi iam, ion jam konstruis en sia vivo.

Se vi havas dekmil reglamenton, vi fuŝuzos ĉian respekton por la leĝo.

Ĉiam vi kalkulus je amerikuloj faras bonan aĵon – post kiam ili jam ĉian alion provis.

La historio estos favora al mi, ol mi intencas transliterigi ĝin.

Ju pli vi povas retrorigardi, des pli certe vi antaŭvidos.

Mi estas preta renkontiĝi kun mia Kreinto. Tio, ke la mia Kreinto ĉu estas preta por renkonto kun mi, tio estas alia afero.

La vero estas senkontestebla, la misintenco atakus, la senscio priridus tion, sed en la fino tamen ĝi estas tie.

La optimistulo en ĉuia missituo vidas eblecon, pesimistulo vidas missition en ĉia ebleco. 

Evolucii estas ŝanĝiĝi, ke ni estu perfektaj, multon devas ŝanĝiĝi.

La politiko estas kapableco al diri, kio estos okazi morgaŭe, sekva semajne, sekva monate kaj sekva jare. Kaj tamen same la tia kapableco, ke ni klarigu, kial tio ne okazis.

La socialismo estas filozofio de malsukceseco, la kredo de senscieco, kaj la evangelio de envio.

Multan sian formon de regado oni elprovis, kaj oni elprovos en tia kulpa kaj ĉagrena mondo. Neniu asertas ke la demokratio estas perfekta aŭ ĉionscia. Efektive, oni estas diranta, ke demokratio estas la ples malbona formo de regado – supre ĉia alia formo kion oni provis ekde tempo ĝis tempo.


La plej bona argumento kontraŭ la demokratio estas kvin minuta konversacio kun averaĝa voĉdonulo.

Mi ŝatas porkojn. Hundoj suprenrigardas nin. La katoj malsuprenrigardas nin. Porkoj gvidas al egalo.

Ĉiam mi estas preta lerni, sed mi ne ŝatas tion, se oni katekizas.

Mi ne rankoras pro la kritiko jam nek tiam, se pro la inklino de akcento momente ĝi deflankiĝas de la realo.

La kontraŭulon ĉiam devas miskonduki, la larĝskalan komunan opinion same povas miskonduki por la propra intereso, sed la koaliciulon neniam liberas trompi.

Neniam vi fidu tian homon, kiu nek unusolan malbonan econ mencius pro sia senkulpigo. 

Sencensa estas tion diri, ĉion de mi foreblan mi faras. Nome al vi tion devas fari, kion la situo postulas.

Ne nur al tio devas kuraĝo, ke la homo elpaŝu kaj parolu, sed same al tio, ke li eksidu kaj le aŭskultu la aliulon.

La interrilato estas malkomplika aĵo, de kion ĝi faras, tio ŝanĝas la situon.

Ne atingas ĝin dubon, ke la familio kaj la hejmo estas tia, de tio naskiĝas la plej grandaj virtoj de la homa socio, tioj fortiĝas kaj nutriĝas.

Estas enorma mensogo en la mondo kaj ene estas la plej malbona, ke sia duono estas prava.

Aldone estas jen unu tien decanta:

Estas bona aĵo al sublernejitaj homoj legi libron de citaĵo.



Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.


Tradukis kaj kompilis:
Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)



Nincsenek megjegyzések:

Megjegyzés küldése