26 augusztus 2011

Religiamilito – ĉu en spaco ajn?

Tolkien menciadis ankoraŭ en 1949 (1954) en la 'Sinjoro de la Ringoj': „granda batalo de nia aĝo”. Devas esti laŭ blindulo aŭ redukta vidulo tiu, kiu ne enmemoriĝas al tio frazo, tiam oni aŭdas pri kristiano-persekutadoj, pri detruoj de Budho-statuo, pri monaĥejo-frakasoj, kaj tiam pro dania karikaturo aŭ pro 'Satanaj Versaĵoj' spiregas morton bona- aŭ malbonafiduloj.

Plaĉas aŭ malplaĉas, rekonas aŭ malrekonas la „moderna mondo” (komprenu: kun liberalizmo, kun maldestreco infekta, antaŭ elmorteco starata Eŭropo), la batalon, tion skermis niaj praŭloj – malsolvas – por paco la memoro.(1)

Ĉar praa estas kontesta vero de la Biblio, tio transitivas ĝis hodiaŭa tago sian pensadon kaj vivon de homoj: „La patroj manĝis nematurajn vinberojn, kaj la dentoj de la filoj agaciĝis?” (Eze;18,2) (2)

Multe oni citas titolon de italia filmo same – sed la filmon malmultoj konas – laŭ tio: „Ne estas paco dum la olivarboj”. (3) Kiel estus same? Ja malsalĝa estas tio opinieco, ke „Paco! Paco! Paco ĉiupreze!” Ĉar estas tia prezo, tio malvaloras unusolan pacon. Ni pensu ĉi tie nur pri en la tage „festinta” Molotov-Ribbentrop [komprenu: Stalin-Hitler] paktumo, eventulae pri trinanona- aŭ pariza paco. Ke mi denove Jeĥezkelon citu: Pro tio, ĝuste pro tio, ke ili erarigas Mian popolon, antaŭdirante pacon, kvankam paco ne estos, kaj kiam la popolo konstruas barilon, ili ŝmiras ĝin per maltaŭga mortero. Diru al tiuj, kiuj ŝmiras per maltaŭga mortero, ke ĝi defalos; estos pluvego, kaj vi, ŝtonoj de grandega hajlo, falos sur ĝin, kaj forta vento ĝin krevigos. Kaj jen la muro falis; ĉu oni ne diros al vi: Kie estas la mortero, per kiu vi ŝmiris?” (Ez;13,10-12) (4)

Ĉar sia moralinstruo de la historio, ke ne ekzistas interrompaj bataloj. La militon unufoje al iu, povus esti, ke nur al prapranepoj, sed devas fine lukti. Ne estas ekscepcio. Se ni devus ni ne povas forgesi tion eventolinion, kion simbolas nomo de Leonkora Rikardo aŭ Jerusalema Reĝlando kaj kavaliraj ordenoj. Oni povus forgesi, sed malmerite. Malmerita estas ĉar sen tio la alia duono memorigos pri tio; ajne por prezo via aŭ vito de via familio.

Ni forgesis (nu do, estas tiuj) de kruchavoj kaj la Jerusalema Reĝlando. Kiel ankaŭ de Nándorfehérvár. Sed tio ĉi fakte estas malkurioza. Malkurioza estas, ĉar la hodiaŭe ĉirkaŭentuziasma, „ekkomprena”, dorlota, al egala ekkrii volanta alia paĝo aliparte malmemoris tion. [Unufoje mia turka konatulo diris, ke tie iam flirtis la sankta verda standardo de islamo, ĉu ĝis unu tago, ĉu ĝis unu horo, tio ejo laŭ sia juro, lega mahometana areo; tion povas esti post 10 jaroj, povas esti nur post 100 jaroj, sed ili reokupos.] Sed ni devas forgesi. Kaj ligi pacon. Kial? Kun kiu kaj kun kio?

La „granda batalo de nia aĝo” jam komenciĝis. Almenaŭ je 639, sed ni dirus, ke je 15-an de Julio 1099, eventuale je 1291.

Pri tio estis al mi kuriozam la Profunda Spaco Naŭ ('Deep Space Nine') titole en 20-a partio de 1-a serio de televida sério („En la manoj de la Profetoj”) forsona dialogo (5), tio nur tion montras, ke skizofrenion de la „pacon” herolda, liberala, okcidenta civilizo la amerika filmoindustio ankaŭ malkovris kaj eksterprojekciis en la malproksiman futuron.


Sisko – Mi ne tion diris, ke ni ne instruu religion en la stacio. Ĉu ni ne lernigus apud studobjektoj de S-ino O'Brian?
Majoro Kira – Tio estas la malfeliĉo, ke ŝi fundamente alian filozofion instruas, kaj…
Keiko O'Brien – Me ne instruas nenian filozofion, nur puran sciencon.
Majoro Kira – Laŭ kelkaj, se la scienson sen religia kadro oni instruas, tio estas filozofio, S-ino O'Brian.
Sisko – Tamen mi kredas en tio, ke pli multe filozofion ankaŭ elportas tio ĉi stacio. Do, kiel ni solvus tion zorgon?
Majoro Kira – Povas esti, ke neniel.


Ĉar tion demandon ni malsolvis en la Tero, tion en la futuro, ajne en la spaco – ajne en la 'Profunda Spaco Naŭ' fantazia spacostacio – sed devas solvi iam. Ajne al unu Benjamino Lafayetteo Sisko komandanto/kapitano, ajne al unu Kira Nerys majoro/kolonelo. Ajne en la malproksima, je stelodato inter 46,922.3 kaj 47,182.1.



Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.


Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)

(1) poemo de Attila József: Ĉe Danubo - trad: Kalomano Kalocsay [„Praulajn luktojn solvas nun intime / en pacon la memoro remigranta”]

Nincsenek megjegyzések:

Megjegyzés küldése