 |
| Karikaturo - Lendvai, kiel bazlerneja instruistino |
Mi neas Ildikon LENDVAI-n. Laŭ mi ŝi ne estas. Nek ŝi ne estis. Ŝia ekzisteco nek ne okazis. Mi simple ne kredas ŝin. Mi ne kredas, ke ŝi estas, ke ĉi tie kaj nun, kaj ŝi estas tia, kia. Ildiko LENDVAI estas unu absurdeco. Mi ripetas, mi ne kredas en ŝi.
Mi rakontas, kiel oni okazis. Ĝuste mi vidis en la televido la „Tiriĝeco de la viranosoj” titolan ekscitan filmon – bovo estas kiu kun politika doneco-riceveco venenas siajn tagojn – kiam hazarde malbonan butonon mi premis sur la teleŝaltilo. Subite Ildiko LENDVAI – ekzisto de kiu estas unu fabelo, unu fikcio, laŭ mi ŝin nur tiel oni divenis – okulfrapis en la ekrano, kaj ŝi fajfiaĉadis. Kiel ŝi kutimas. Tiel do en la fabeloj, ĉar kiel mi diris, ŝi laŭ mi ne estas.
Ŝi parolis pri ia negado. Tio ĉi la fama, fabeleca cenzoro. Kaj, ke devus puni. Tiel do, la neadon. Vane, al tio ŝi komprenas. En 1981 ankaŭ ŝi malpermesis la negadon, en urbo Tata, en la unua konferenco de sindikato de la popularmuzikistoj. Ŝi malpermis, kaj reprezaliojn ŝi lokis en la ŝancon, se iuj aŭdacus dubi. Jam same mi ne scias en kio, sed ne tio ĉi estas la esenco. La esenco estas la negeco kaj la malpermeco. La alio tio estas sole fabelo. Alie mi havas la protokolo, mi povus montri, oni publikigis en dumil ekzempleroj.
Jes ja normala homo – tiel do kiu vivas en la realo, en la pulseco de la vivo, kaj ne en ia abstrakta realo, en iaj deliraj fabeloj, en skribotablaj kromaj utopioj, en pasvortoj kaj psikozoj – neadon de io, respektive reprezalio de ekzistadon de ia negado oni ne tie reagas, ke se ion estas malpermesita nei, tiam ni neu same unuan alian ian neon. Ne, al normala homo la malpermeso de negado piki la sian okulon. Oni kontaŭ unu stulteco ne alion starigas kontraŭe. Oni ne kun frenezeco kuracas la frenezecon. One ne en la areo de flankenglito oni volas esti unua.
Mi neas Ildikon LENDVAI. Mi ne kredas, ke ŝi estus, kaj ĝuste ŝi parolas pri tio, kaj ke ĉiam kaj je ĉio kun tia kretenecon oni devasokupiĝi. Ho, mia Sinjoro Dio! Ĉu nun mi fariĝis mem Ildiko-neanto? Aŭ ĉu nur LENDVAI-neanto? Aŭ ĉu nur LENDVAI-relativiganto? Tio estas klopodiga demando, pri tio ĉi ankaŭ devas okupigi. Devas postiri. Ĉu kiom jaroj same esti rajtigita por io?
HungarujaEsperantistaKonplotod
Ildiko LENDVAI (1946) prominento de la nuntempa hungara socialista partio.
En la „malbenita aĝo” ŝi laboris en la junulorganizo de la hungara komunista partio, ol kultura funkciulino, poste en la scienca, publika instruada kaj kultura sekcio de la centro de komunista partio – efektive laŭ „cenzoro”. Ŝi inspektis la partian ideologion en la kultura, muzika kaj arta vito.
Poste el koalicio elpaŝeco de sia liberala partnero ŝi superrigardis la persilentan parlamentan akirecon de parlamenta plimulto, kiam la populareco de sociluloj jam estis sur la historia profundo. De 2009 ĝis 2010 ŝi estis la prezidento de partio. Pro sia karakteriza alta sono ŝin sarkasmis al la „Bopatrino de la Nacio” kaj al la „Lamentulino”.
Sia misfama frazo estis: „Mi diras malrapide, ke Viktoro ORBÁN ankaŭ ekkomprenu: ne estos prezaltiĝo de gaso.” Kaj post kelkaj monatoj tamen ili altiĝis la ĝian prezon. Tiel estis ŝia nomo la sinonimo de la mensogo.
Pro sia aĝa belŝmiraĵa kuraeco ŝin sarkasmis same al la „Botoks-virino”-n. Estus de sur ŝi same diris fala hungara premiero: „Ni mesogis matene, vespere kaj tagmeze.”
Post sia morala falo, antaŭ si politika falo ankoraŭ ili prezentis unu leĝon pri la negado de holokaŭsto. La opozicio proponis ampleksigecon de leĝo kun la negado de sian kulpon de komunismo, sed en la sia grandega pozeco la socialistoj la proponon ili subenbalais de sur tablo.
Tradukis kaj kompilis:
Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése