Radioelsendaj Pensoj
virosono – Do, ĉu vi tion al mi diras, mi estu optimisto?
Marin – Mi tion diras: invitu ŝin!
virosono – Jes, en ordo! Mi dankas al vi!
Patrick – Vi aŭdis AJ, el Ketchikan. Mi dankas vian vikon, Aj! Vi atendu! Oni havas multan atendadulojn! Au … almenaŭr sur dudek linio. Mi ne havis tioman, de kioma mi parolas de sulmo-fumilo de mia patrino.
Marin – Jes, Kiu estas en linio dua?
Finigaj Pensoj
La pleje sincere mi tion dirus laŭ la kontaktoj, ke mi ne scias nenion el mondo. Vi ne ricevus, tion vi volas, kaj se vi kelkfoje ricevas tion vi volas, ne estas sekura, kel li estas la vero. Sed vi kun persisteco esperiĝas, la universo surestras sur tion vin, vin sur tion vere bezonas. Vi akceptu la defion, ke vi estas sole, ĝis vi trovus la veron. Sed ankaŭ vi ne kaŝiĝu! La ekfendiĝa koro estas tre malbone. Sed ne la tio ne estas, tio estas pli terura. La solvon vi ne ricevas el prelegojn aŭ librojn. Sed vi ellernos esti feliĉa, vi trovos la veron. Mi kredas en tio ĉi, ĉar kontraŭe ĉio, tamen mi estas optimisto. Mi tiom ĉi scias de sur amo. Se tio estus tiel simpla, ĝi estus al ĉiu.
Humuraj ekdiroj
Marin eniras la „Chiftain” (Tribĉefo) amuzejo, li sidiĝas. En la maldekstra fino de la vendotablo sidas Jerome, la loka alkoholisto kaj drinkeja inventara objekto. (Tiu ankoraŭ rezervas surprizojn – filmscenare kompreneble!)
Jerome Robinsky – Mi konas vin!
Marin Frist – Ah, jes! Mi estas Marin Frist.
Jerome – Jes, jes, vi kutimis la pelton vendi. En la 11-an vojon.
Marin – No!
Jerome – Ĉu vere? Mi tamen ne konas vin.
(Theresa Thomasson sur kape lin batas poste.)
Theresa – Lasu ŝin trankvila Jerome!
Jerome – Kio estas la zorgo?
Marin – Min ne perturpas vi.
Theresa – Facile li surkreskas la vian kapon.
Marin Frist – Mi devas ĉambrobiciklo!
Patrick Bachelor – Aham! Kio?
Marin – Ĉambrobiciklo. Ĉambrociklo. La unu fiksa biciklo, tion mi laŭ muziko pelas.
Patrick – Sed, ĉu vi ne iras nenie?
Marin – Jes!
Patrick – Ah, ĉi tie ĉi tia ni ne havas. Kial vi volas biciklas, ĉu intere vi ne iras nenie? Kio estas sia senco, ja tio estas tia, kiel rajdi sen gamboj, aŭ basketbalon ludi sen pilko, aŭ…
Marin – Jes, bone, bone, mi komprenas!
Patrick – Hop!
Marin – Mi bedaŭras, kaj eee pardonon – pro la vespero! Mia maŝino foriris. Kaj mi devas ekliberiĝi el tion!
Patrick – Vi transdormis la mian matenan programon…
Marin – Jes, malfeliĉo estas. Mi tion ankŭe grande bedaŭras.
Patrick – Mi denove, la mian patrinon demandiĝis.
Marin – Mi grande … mi grande ne estas mikrofonabla … kredu min!
Patrick – Mi pensas, mi povas ion…
…
La fronta bremso ne laboriĝis, kaj tio potu kun ŝi: urso-sprejo…
…
La fronta bremso ne laboriĝis, kaj tio potu kun ŝi: urso-sprejo…
Marin – (sur sion kaj sur intere sio ŝi blovas)
Patrick – Sur urson devas blovi… sed ĝi uziĝas…
Jane – O, kio tio ĉi estas, ĉu la homoseksuala drinkejo?
Marin – Tio ĉi la unua drinkejo. La urbol plene je kun manoj. Ili estas tiome, ke jam en la arbojn ankaŭ atingas.
Marin – Mi nenion ne scias pri la viroj!
Ben Jaksson – Eble vi nebone observis!?
Jane – Ĉu sur la virojn?
Ben – Nu, ooo, tioĉi estas la „Dirta-Henriko”-sindromo.
Marin – Kio?
Jane – Li tion diris, ke: „dirta”.
Ben – Ĉiu virino tion kredis, ke ŝi volas la Dirtan Henrikon, la pezan knabon, vi scias, kun granda armilo, kiu estas forta kaj silentema. Sed la virinojn potencprenas Clint Eastwood, pro kel li ludisDirtan Henrikon.
Jerome – La armila viro, tiu kutimias vidi romantikajn filmojn, kaj kuiras vespermaĝon.
Carl – Se vi pli multe kuiras vespermanĝon, tiam vi estas pantoflo.
Buzz Washington – Ĉu kuiri vespermanĝon, vidi romantikan filmon… kio batis en vin?
Ben – La virinoj… volas tuton… Neebla estas doni.
Marin – Do la viroj estas malperfektaj.
Ben – Ekzekte!
Kredas la stumpetaj.
- Hungaruja Esperantista Komploto de la Konsiderej Progresantoj (HEKKP) -
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése