„Viroj en Arboj” (Men in Trees)

„Elmo” estas nur en fantazio vivanta alaska urbeto, ie inter „Juneau” kaj „Anchorage”, aŭ alioloke, kie unufoje ankoraŭ Tom Seleck turnis. Prave, nur reklamofilmon. La loĝantoro havas tre-jese bizaran demografian konsiston, ĉar en la nia scenejo de la historio – onidire – ricevas 10 viroj sur 1 virino.

Ĉi tien alvenas prezentadon opinii Marin Frist, la sukcesa kaj beleta blondecanino, naskiĝa novjorka amo-fakspertulino (Relationship Coach) kaj plejvendanta verkistino. Sed – ĝuste sia ĉi tien vojaĝo – en la aeroplano malkaŝiĝas, ke sia fianĉo jam malnovtempe erarigi ŝin kun same plej sukcesa novjorka ĵurnalistino. Tamen ĝuste ili prepariĝadas sur edziĝon, ankoraŭ la fianĉina vestaĵo oni travitas. Estas donaco al stelulino. Kvankam poste ial jam estis ĝia prezo 9.570.⁰⁰ ($) dolaroj.

Estas situokomikoj, la „Urba Knabino en Pejzaĝo” (ĉu sur „pejzaĝo”? – en la fino de la mondo!) sindromo, la ne tro multa rolanta epika serio, laŭ „naskiĝaj amerikoj” por sovaĝromaneco pensa en Alasko. Kompreneble – mi jam diris – estas en ĝi blonecino, senfinaj distancoj, mallaŭtaj voraj mizantropoj, volontulaj ermitoj, tio estas malrespektaj alaskoj, la transloĝiĝaj lokoj, unu ( tio estas: unu peco) loka drinkejo, unu peca negro (sed indiano – komprenu: eskimo, „native”, praloĝanto – nur en la amasosenoj) kaj ĉio en la 232 loĝanta urbeto – en Elmo. (Kia belega „originala” esperanta vorto!) Pri senulpigo estu dire de la filmo, ke ĝi ne sur la ursojn kaj la nordajn cervojn koncentras, ol la foje „Norda Misio” („Northern Exposure”) titole faraĵo („opuso”), sed ĝis la intenseco de unu kaj unu parto, kun traaŭdkapabla pensomarŝoj – kompreneble –tio ĉi motivo ankaŭ ekaperis en la sinsekvo.

La ĉefaherino kompreneble subenrolis antaŭ la lokaj kamparoj, ĉar malgrande (?) ebruiĝas antaŭ sia prezentado, kaj tial ke oni ne havas „Vodka Negroni”, jes ja tio estas, sed tio ne estas malutilo, ĉar en la prezenta interparolo ne nenio virino ne partoprenis.

Tiel ĉi la stelino ekdormas en la – unua senstela – panzio (Elmo Inn), ŝi malfuas al sian unuan flugmaŝinon kaj jen tiel ankaŭ la ĉikagan „Ophra”-n Spektaklon, sed en tion la sia kolportistino kun pli grande mizere organizis ŝion, kaj la panzionisto – la cetere juna, belaspekta, animita „Frist-admiranto” kaj senkompana Patrick Bachelor (Derek Richardson) malaltan aŭskultaĝatan („KZPZ”) matenan radioprogramon same, kaj de tiun tiu aldone ĉioj siaj libroj elmemore, vorto laŭ vorto li konas.

Neĝkovritaj pintoj, senfinaj arbecoj, naturaj belecoj, kuto antaŭ la enirejo de la panzio, ursa-sprajoj, solidareco kaj amo, „elmoeco” – jen tiel povus okazi la medion mallonge resumas, pri tio la serio „Viroj en Arboj” (Men in Trees) temas. Ĉiaokaze la tio ĉi kreitaĵo estas deviga literaturo por la filmscenaron nun lernanantoj. Ĉar tio sur humajn kontaktojn, sur la humajn rilatojn kaj sur la konfliktojn koncentras.

Kaj intere granden agrablan, bonajn elektantajn muzikojn ni aŭdus, kaj la ĝis hodiaŭe jam neforrestinteblajn ŝajnajn – bildkartgusta – saĝojn, vortogecojn, dum tiojn tamen estas merita kunkolekti.

Siajn la historiojn de la – kelkfoje stultaĉjajn epizodojn mi ne ŝatus resumi – sed la filmscenaro de Jenny Bicks cetere, estas fakte parada, atentokopta kaj majstra, tial mi estos koncentri sur framojn, sur en la radioprogramo forsonaj meditoj, tioj atmosferon de unuopaj partoj bone difinas, kaj ekde la Jerry Springer Spektakolo en la amerika televizieco enkonduktiĝa sur „Finajn Konkludojn”, sur ĉesigajn cerbumadojn. Ĉar tion ekprenis min vere, ne beleta postaĵo de Marin Frist (Anne Heche) kaj kun aĝoj kompreneble kunira, kun la malgrasiĝoj, kun la sanaj vitomodoj ne evita, ekebla, sed bone akapara, sia ekŝminka falto, kaj sia gracia maleleto ekprenis min. Estu dire en la sia senkulpigo – ĉu aŭ eble en senkulpigo de Jenny Bicks? – ke la serio almenaŭ kuraĝas prezenti la fumecon kaj la alkoholecon – jam se tio – eble laŭ la pejtaĝeco ankaŭ aperas en la serio.

Mi bone amuziĝis, kaj propre mi ne ĝojas, ke post du serioj deprenis pri la programo. Sur tiom ĝi ne estis malbona – eĉ! Mi dirus: fakte (mi ripetas min) paradan, gajan kaj karan faritaĵon mi estus vidinta. Kaj poste tioj mikuraĝe dirus: mi ekkomprenas kial estis Sarah Palin gubernatoro de Alasko. Post tio ankaŭ mi voĉdonas sur ŝi, kaj laŭ vicprezidentinon mi povus imagi. Jam, se mi estus alaska ameriko.

- Hungaruja Esperantista Komploto de la Konsiderej Progresantoj (HEKKP) -