Danco de Zalongos - heroeco de nacio Eŭropa

Kiam la fama-famekonataj militistoj de komunumo Sulio – la sulianoj – jam ĉiu mortfalis ĝis fine en la batalo kontraŭ turkoj (1803), tiam la sulianaj virinoj supreniris la monton Zalongoson

(ζάλογγο), kaj ĝise ili balais, kiam foruziĝis ilia pulvo.

Tiam ili ekis dancinta. Al ferosa, por morto dediĉinta, admirinda danco, al kiu – la tiama por popolkanton iĝintan – faman kanton ili kantis:

„Knabinoj de Sulio ne vivas sen ĝi, multekosta libereco,

Adiaŭ, vi povra mondo, adiaŭ vi dolĉa vivo!

Adiaŭ fontoj, kaj vi montoj, montokrestoj!”

Kaj kiam ono forkantis: vicorde ili desaltis en la rokfendon, kiam neniu falu vive en manojn de kontraŭulo.

La esprimo „Danco de Zalagos” de tiu tempo greke estis por flugila vorto.

Ian ĝi signifas, kiel la „mortodanco”.

Sed neniu atestas plie la vivvolecon de la greka popolo, kiel tio ĉi la „morto-danco”.

nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis el hungarlingva teksto:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsidere Progresantoj

(HEKKP)