Preter mia orelo kuglo siblas: frida, frida, frida!
La flankon de la bunkro hodiaŭ bomba trarompis.
Kaj se krias vin la via kunulo: pluen, pluen, plen
La vento, disportas, nian dormon nokte: li frosmortis.
En la neĝo ni enprofundiĝas. Kial ni eliris? Jam mi ne scias.
Se estas anĝeloj, oni ne iradas nun ĉi direkte,
Nur diabloj pafas nin: vivu, vivu, vivu!
Se vivus ankoraŭ mia patrino, kaj mi havus domon, kaj patrujon
Se atendas min la mia karulino: kial, kial, kial?
La vento, disportas, nian dormon nokte: li frosmortis.
En la neĝo ni enprofundiĝas. Kial ni eliris? Jam mi ne scias.
Sed malproksime estas ankoraŭ la somero, la frostmorto falĉas.
En la mia koro estas nur glacipendaĵoj: eble hodiaŭ mi mortos.
De la direkto riverkurbo de la Dono, la vento de morto balaas.
Preter mia orelo kuglo siblas: frida, frida, frida!
cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.
Faris kaj tradukis:
Hungaruja
Esperantista Komploto
de la Konsidere Progresantoj
de la Konsidere Progresantoj
(HEKKP)
Nincsenek megjegyzések:
Megjegyzés küldése