Reĝa Manifestaĵo - Li venis al siaj propraĵoj, kaj liaj propruloj lin ne akceptis. (Joh,1:11)

(Beata) Karlo la 4-a
Reĝo de Hungarujo
(1887-1922)

Mi reiris sur amatan teron de Hungarujo, pro ke malproksime de mia amata patrujo, al tiu nesolvigebla sankta ĵuo kaj vorto de mia koro ligas min, ĉiaj minutoj estas sufero al mi. Mi reiris, ĉar mi estas sankte konvikiĝe pri tio, ke ĉi tia grave provinta lando nure sub konduko de sia krona reĝo povas akiri la enan trankvilon kaj sub estrado de la sia leĝa krona reĝo ĝi kapablas akiri la internan trankvilon kaj la leĝan ordon, kiu estas sia antaŭkondiĉo de ekflorestiĝo de nia patrujo. Tiaj funebraj memoraj eventoj, kiuj en 1918 kaj 1919 okazis, tiel same fronti kontraŭ sia konstitucio kaj leĝoj de lando, kiel kontraŭ krona reĝo, sed konstitucifideleco kaj sobreco de la nacio hungara ne cedas mem daŭre miskonduki kaj mi vidas, ke Hungarujo estas sur vojo de la renoviĝo.

Pro la naturforte nin kraŝintaj eventoj
ĉesis pri nedivideba kaj neapartigebla posedado rilataj partoj de la 1867-a jara interkonsentiĝo kaj la ’Pragmatica Sanctio’, kaj rekonstruiĝas plena ŝtata sendependeco de Hungarujo, kiun zorgeme konservi al mi estas same unu el pluraj mia ĉefa klopodo. Kun tio ĉi la vivo kaj evoluo de nacio atingis novan fundamenton. Mia koro pikas, ke mi estas eksige el tio, ke ŝultr-al-ŝultre mi estus kunlaboros en tia ĉi laboro de renoviĝo kune kun mia nacio. Trankvila, ene solidigita, forta kaj sendependa Hungarujo estas tia kuna eŭropa intereso, tiu ekziste tia graba grantiaĵo de paco, mi ne estus kredi, ke eksterlandoj mian klopodon, kiu alidas nure al rekonstruiĝadon kaj garantiadon de la solidigado, la paca ordo kaj la daŭra trankvilo, ili voleblas malhelpi.

Pro ke sed mi konvinkiĝis pri tio, ke okupado de la apostola reĝa jurisdikcio nun al malfacilaj kaj netolereblaj elprovoj elmetus la mian nacion, sed ĉi tion mi neakordigeblas kun mia konscienco, ree mi foriras el la lando, sed malproksime ĉian mian forton kaj tempon, se devas same mian sangon al mia patrujo mi volas dediĉi, de tio disiĝi, al tio fariĝi por malfideliĝo neniam mi estos. Mi fidas en la dia providenco, ke estos alveturi la momento, kiam mi resteblos en mia amata patrujo kaj kun komuna forto el komunaj celoj, por komuna laboro estos unuiĝe kune kun mia nacio.

Dum ĉi tio plenumiĝos, la hungaran nacion de mia flanko same mi petas por tio, li subtenu la tian viron, kiu plenigas postenon de fido de nacikunveno, kaj de kiu de mia flanko same kun fido mi atendas prizorgon de tiaj interesoj, kioj laŭ praaj konstituciaj leĝoj de Hungarujo la reĝo kaj la nacio harmonian kunlaboron ili deziras.

Datita en Szombathely, 2-an aprilo 1921.

Karolo, propramane
 

cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)