La hungara malfermo

La hungara malfermo

Antaŭ nelonge mi skribis pri tio, ke kvankam mi multe lingve legas blogojn kaj forumojn, inter ĉiojfore la hungarajn komentariojn mi opinias de la pleje agresie. Nun mi pri unua konsistero de ĉi tio mi volas skribi: pri la ekleveco de la kontraŭopinion anoncaj komentarioj.

La hungaraj kontraŭopiniaj-komentarioj – kontraŭ la plej multa laŭ mi konitaj lingvoj – ne kun tio ili komencas, ke la aŭtoro de registranto aŭ kun unu konkreta aserto de la antaŭa alparolanto oni ne interkonsentas, kaj ĉ kial ne. Sed laŭ la aŭdigintoj oni en si konstrukcias la personecobildon de aŭtoro, kaj plue jam ĉi tion oni atakas. Tiel, ke sur la komenco de alparolo ĉi tioo oni pensas kun unu-unu duona frozo precizigi.

Vi havas eraran imagecon pri la geto
La artikolo estas sufiĉe efektoĉasa
Mi sentas katalunan nacionalistan antaŭjuĝecon en la artikolo
Sed mi suspektas, ke ĉi tie ni havas multe da laboro.

Ĉi tiojn la eklevecojn el la komentarioj de la rivero ’Wang’ mi ĉerpis, kioj staras jam ĉiam sur tre alta nivelo, kompare kun averaĝo de hungaraj blogoj. La sekventajn enkondukajn frazojn sed mi citas el anglaj lingvaj komentarioj de ’Río Wang’, kelkfoje al angla lingva varietato de sama registreco.

Mi sentas de malpreciza la kandidatigon: „malmulta”-n
Estas tre kurioza registreco, sed ne estus libera fidi al tio, kion skribas ’Geisel’
Esteblu mi harfendulo:

Mi tion kredas, mi ne devas precipe peti niajn legantojn, ke vi trovu la dek malgrandetajn diferencojn. La hungaraj komentarioj, antaŭ ol ili estus transpasas sur la konkretan problemon, unue ili fiksas, ĉu la aŭtoro kial estas neaŭtenta. La anglaj lingvaj komentarioj – el la tri aŭtoroj unu estas belga, la dua aŭstralia, la tria rusa – ili koncentras sur la problemon, kaj ankoraŭ ili havas tempon deklari pri la atesto pri konduto de aŭtoro.

La psikologio – diras la psikologisto, kiam mi menciis al li la aferon – nomas laŭ „vi-komuniko” kaj „mi-komuniko” la duan tipajn reagojn. La vi-komuniko estas la „ĉar vi estas ĉi tia”, la mi-komuniko estas la „mi havas ĉi tian problemon”. La vi-komuniko estas la „ĉu kiu vi estas, ke”, mi-komuniko estas la „mi ĉi tion ĉi tiel vidas”. La vi-komuniko estas etikediĝeco, la mi-komuniko estas leveco de demando. La vi-komunio sur kontarŭbaton, la mi-komunio sor empation instigas la aŭdanton. Laŭ la psikologisto la plimulto de la liaj hungaraj pacientoj simple ili ne vidas la diferencon inter la duopo, kaj dum monatoj pasas, kiam oni komperas, kiom de siaj problemoj estas la kaŭzo ĉi tio, kiom moltajn problemojn inhibas, kaj kiom ĉion oni povas ruliĝe aranĝi, se sisteme oni transpartianiĝas pri la vi-komunio pri la mi-komunion.

Al tioj simile bonon mi deziras al ĉiuj niaj alparoluloj.

STUDIOLUM

El „Poemoj de rivero Wang” hejmpaĝo – 13-a Okt. 2011.

cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)