26 május 2011

Mistera pentraĵo

Csontváry Kosztka Tivadar [Teodoro Ĉontvari Kostka] (1853-1919) estis malinde forgesa hungara mistikula pentroartristo.
Lian arton trapenetris la profunda kaj latenta senca religieco.

Post lia morto lian bildon preskaŭ vendis por veturilbaŝo, sed iu viglaspirita junulo kapablis tiojn savi. 

En la 1902 li pentris la unuan plej enigman keaĵon, la „Maljunan fiŝiston”. [Hungare: Öreg halász]
La bildo temas pri la batalo de la bono kaj malbono, pri la kohero – laŭ sia analizulo.

Se ni spegulas la pentraĵon en vizaĝo de la maljunulo, la du kohera kaj aparta – cetere kune ne ekvidabla – ideo enkorpiĝe manifestiĝablas antaŭ la nian okulon. 

Jen, la sulka vizaĝa maljunulo, tiu sidas en boato sur la trankvila maro. Liaj manoj estas ŝlosile por preĝo, en la fono estas pacema monto, la vizaĝo trankvilon, kontentecon kaj travivadon de la kono, sperton de la Dio ĝi radias.

La baztono de la bildiga parto de la Diablon estas ruĝa. Liaj okuloj estas pikaj, malantaŭ lia dorso la maro uraganas kaj la vulkano ankaŭ pretiĝas elrompi. Li ne en boato sidas, sed en ĉerko.
Liaj manoj ne por preĝo estas ŝlosile, sed komponas piramidan formon, tion ni bone konus pri la framosonoj kaj pri amerika dolaro.


Inter la du bildigojn mi insertis mian unuan plej freŝan travivaĵon de Biblio. Mi trovis nome, ke el la Korano pleje citan frazon el malriĉa Jesaja, el la Biblio transpeis la tion kompono.
Hm! La originalo estas ĉiam la pli bona – ajne skoldu tion la malamuloj – kiel ia ajn kopiaĵo – tion ajne pri multaj monoj oni reklamus.
Mi dumas tiel ĉi plue.


Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)

24 május 2011

Hungara idiotismo - „uniforma krimfarado”

La hungara parlamento leĝon verkis pri la t. n. „uniforma krimfarado”, tio malpermesas kostumi la „timinduktan” milican uniformon.

Ke, ĉu en kiu kio induktas timon, kaj kio kvalifikas laŭ uniformo – tion ne definas la leĝo.

 (fonto: www.fungie.hu)


Tradukis:
Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)

23 május 2011

Tempo fluas

Pardonu min, miaj Sinjorinoj kaj Sinjoroj, mi planis unuan surprizon, sed malŝercis min la kompjuterteĥniko. Ĉio miaj tradukoj forflugis – kiel la ŝipo en la vento – ĉioj kvara ĉapitoj.
Pardonema mi donacas por ĉiu du miajn saliko-poemojn.

Lerne el tio ĉi – post tio ĉi – se mi ĝisfaros nove la unuan ĉapiton, mi ne atendos, sed mi publikos tion – per helpo de la Dio.


Saliko-poemo (1)
Mi estus eblinta
Reĝo aŭ stratulino
Sed mi ne estis…
Ne por tio ĉar
En "Segedo"
L’universiteto forkonsilis.  
Nek ĝi dungis min

Saliko-poemo (2) 

La Lokusto mortis
Oni enterigis lin
Portis urtigon sur lian tombon oni


Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj
(HEKKP)