Ĉe la Danubo – 2-a skribleciono

Analizo de statuo de Attila József
Ĵanet Ĵaboto 8/b. klaso

La poeto havas tre malgajan vizaĝon, ĉar same li ne vidas Danubon, kun rigardo al, ke li sufiĉe malproksine sidis de tio. (Apud la granda poemoskribisto maldekstre la tramo trafikas, dekstre la parlamento ekzistas.) Mi tiel vidas, ke li tre malserene rigardas la piedpremintan greson. Sed estus, ke plie moroza aŭ malmilda estas lia mieno, aliparte ĝi estas terure maldika, tio bone montras, ke li kioman malsatis. La artisto bele sciis esprimi kun tia la malgraseco, ke la poeto multe mizeradis. En la granda malsateco ankoraŭ la liaj brakoj same plilongiĝis, laŭ mi se li stariĝus, la liaj brakoj atingus ĝis liajn genuojn (la mia panjo tion diras, ke de povrulo tiaj estis siaj membroj kiel orangutango). La poeto estis tiel povra, ke ankoraŭ la sian pantalonon same kiel devis pruntepeti, kio el tio estas vidanta, ke tio estas tre mallonga sur lin.

La skulptisto la poeton en tia pozo bildigas, kiam li sidis sur plej suba ŝtono de la bordo, kaj li rigardas, kiel melonŝelo naĝas[1]. Mi tiel pensas, ke estus bildigi same tion, kiel la panjo de poeto etendadas la tolaĵon mute[2], aŭ tion lignaron hakitan[3], kio sur monto kaj dorso reciproke[4] ekzistas. (Laŭ mia panjo, ne povas ĉion kiel bele muldi en statuon, ĉar ankaŭ estas bona, ke oni ne faris:

La materio marŝas jen feliĉe
tra tuneloj de intensoj svarmaj,
la skorion revivigas riĉe
bolaj putoj de la renoj varmaj.[5])

Cetere la poeto la sian ĉapelon tenas en sia mano, tiel la lia nura kapo estas tiel, kiel de Petőfi.[6]

José Armando PORPANEK[7]

El „Gondola” hejmpaĝo – 25-a Novembro 2011.

Cxar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon cxe okulo; nun mi konas lauxparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaux mi estas konita.

Tradukis:

Hungaruja Esperantista Komploto
de la Konsiderej Progresantoj

(HEKKP)

Notoj de tradukisto:
[1] trasoneco: Ĉe Danubo (A Dunánál) -1936 - trad: Kálmán, Kalocsay
[2] trasoneco: Panjo (Mama) - 1934 - trad: Julio, Varga
[3] trasoneco: Konsciado (Eszmélet) [IV] - 1934 - trad: Péter András, Rados
[4] trasoneco: El „Analizo de Attila József” de Ottó Orbán - 2005
[5] trasoneco: Odo (Óda) [4] - 1933 - trad: Imre, Szabó
[6] Hungara poeto – Sándor, Petőfi (1823-1849)
[7] Laŭ tradukisto ĉi tia namo estas karikaturo, ĉar tia hungara nomo ne ekzistas, sed la pseŭdonimo mokas lian hungarian kutimon, ke iuj (precipe la ciganoj) prefere donas al siaj infantoj sapooperajn nomojn. Porpanek – slava aŭdiĝanta, parolanta, famila nomo